شور گرم یلدایی در سرمای واپسین اولین روز زمستان

در سرمای واپسین اولین روز زمستان ،مهرورزان قمی عضو گروه مهرورزان حامی سالمندان ،با حضور در آسایشگاه نیکان رضوی ،گرمای بهاری تقدیم دلهای ساکنین این آسایشگاه در ساعات واپسین اولین روز زمستان دادند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری رهپویان قم ، در سرمای واپسین اولین روز زمستان ، که چکاوک ها بالهای کوچک خود را جمع نموده تا با بهم فشردن آنها ،از سرمای جانگداز اولین روز زمستان بکاهند،مهرورزان قمی عضو گروه مهرورزان حامی سالمندان ،با حضور در آسایشگاه نیکان رضوی ،گرمای بهاری تقدیم دلهای ساکنین این آسایشگاه در واپسین روز زمستان دادند.

وارد آسایشگاه می شویم،مسئولان آسایشگاه به گرمی از ما استقبال می نمایند ،همه آمده بودند،از پیر کهن سال تاکودک خردسال،همه وهمه آمده بودند تا ما بودن را معنا کنند.اینجا کسی میزبان نیست.اینجا منیت ها معنا ندارد.اینجا همه فارغ از هر پست ومقامی که دارند،آمده اند تا فارغ از هیاهوی دنیای بیرون،در دنیای عشق ومحبت درون غوطه ور شده ویک اکسیری از مهربانی ومهر ورزی بوجود آورند وباطبقی از اخلاص وفروتنی،تقدیم این عزیزان کنند.

هرکسی به نحوی سعی دارد که خدمتی هرچند اندک به این عزیزان بنماید.یکی از طریق تقدیم شیرینی،دیگری از طریق آواز خواندن و..تا دقایقی این عزیزان گرمای شبهای یلدایی را لمس نمیایند.

خواننده باخواندن آواز دلنشینی ،دلها را به طرب وامی دارد وشادی را در دل ساکنان آسایشگاه تسری میدهد.

تک تک اعضای گروه مهرورزان خانمها وآقایان ،پیر وجوان تمام سعی وتلاش خود را به کار می گیرند تا یک روز بیاد ماندنی برای این عزیزان رقم بزنند.

عقربه های ساعت آخرین نفسهای خسته خود را میکشند وبه زمان پایان این دیدار نزدیک می شویم.

با خود این دوبیت شعر را زمزمه می کنم: در دستهایم نقطه‎ها را / چون دست آن یار نكونام.
با مهربانی می‎فشارم / تا روح او آساید آرام.

وبیاد این چند بیت درباره شب یلدا می افتم:

شب یلدا ز راه آمـــــــــــد دوبـــــــــاره        بگیر ای دوست! از غمهـــــــا کناره

شب شادی وشـــور و مهربانی است        زمـــــــان همدلی و همزبانی است

در آن دیدارهــــــــــــا تا تـــــــــازه گردد        محبت نیـــــــــــــــز بی اندازه گـردد

به هرجا محفلی گرم و صمیمی است      که مهمانی درآن رسمی قدیمی است

گزارش ازحسین کبابی /عکس از عاطفه فرخی