تقسیم شادی نوع دوستان قمی با باباهای مهربون ودوست داشتنی

گروه حامیان سالمندان تنهای قم  با حضور در آسایشگاه خیریه  سالمندان ومعلولین بقیه الله به تقسیم شادی با باباهای مهربون ودوست داشتنی پرداختند.

به گزارش پایگاه خبری رهپویان قم ، گروه حامیان سالمندان تنها عصر امروز با حضور در آسایشگاه خیری سالمندان ومعلولین بقیه الله واقع در میدان شهید محلاتی قم ،به تقسیم شادی با باباهای مهربون ودوست داشتنی پرداختند.

طبق قراری که با گروه حامیان سالمندان تنها به مدیرت استاد مجتبی شیخ علی واستاد لاری در مقابل آسایشگاه خیری سالمندان ومعلولین بقیه الله داشتیم باحضور در این مکان ،شاهد تقسیم شادی ها توسط خانم ها وآقایان نوع دوست با این پدران مهربون ومعلولان دوست داشتنی بودیم.

وارد آسایشگاه میشویم .سوز وگداز هوای سرد زمستانی رفته رفته با گرمای حضور این عده پرشور عقب نشینی نموده ومحو گرمای وجود آنان می شود.عده ای از معلولان وسالمندان به استقبال می آیند.شور وشوق وامید در چشمان تک تک آنها می توان دید .

عده ای خانم های مهربون باتقدیم شیرینی وشکلات ،عده ای دیگر باتقدیم شادی وخنده وعده ای دیگر از آقایون باآواز وشعر خوانی ،به تقسیم شادی های خود با این عزیزان می پردازند.

درحین خواندن  آواز سنتی توسط یکی از آقایان ،عده ای از سالمندان که بادیدن اینهمه شور وشور جوانی حاضرین به وجد آمده بودند ،درخواست آواز شاد می نمایند که خواننده آواز سنتی از خود آنها دعوت می کند تا خود میکروفون را به دست گرفته وبه خواندن آواز شاد بپردازند که فورا یکی از سالمندان عین یک جوان پرشور میکروفن را به دست گرفته وبه خواندن آواز ترکی می پردازد که مورد تشویق حاضرین قرار میگیرد.

درجای جای آسایگاه که بنگری ،شور وشوق وامید را می بینی که در اثر حضور این افراد خیر ونوع دوست  درمیان این سالمندان ومعلولان بوجود آمده است.

اینجا کسی میهمان نیست ،همه میزبانند.میزبان تقدیم عشق وامید به کسانی که درسال های نه چندان دور،سرشار از عشق وامید وجوانی بودند که گذرایام وجبر زمانه آنان را به این آسایشگاه ها سوق داد.

با دیدن این فرشتگان رحمت الاهی که امام علی (ع) بارهاتاکید کرده که هرگاه گرفتاری برایتان پیش آمد،بروید به دست بوسی پدران ومادران خود که خداوند رحمتش را از طریق آنان برشما نازل میکند،دلم از این جور وجفا به درد آمد!

به راستی به کدامین گناه باید برخی ازما فرزندان حاضر به نگهداری از پدران ومادران فرتوت وسالمند خود نباشیم درهنگامی که به ما نیاز دارند؟مگر نه اینکه آنان درهنگام ناتوانی ،دستان ناتوان مارا باعشق ومحبت گرفتند وتاتی تاتی وار به آموزش زندگی به ما پرداختند!

امیدواریم یک روزی برسد که یک قفل بزرگ بر درخانه های سالمندان زده شود تا همه فرزندان خود به نگهداری پدران ومادران سالمند خود بپردازند همانطور که در کودکی ودر اوج درماندگی وناتوانی خود،با عشق وایثار خود،ذره ذره  عشق وامید را دربین ما تزریق کردند واز آسایش وراحتی خود گذشتند بدون هیچ توقع ازفرزندان خود تا در هنگام پیری وناتوانی ،فرزندان آنها جبران مافات نموده وذره ای از دریای بی کران محبت وایثار آنان را جبران نمایند اما افسوس که برخی از فرزندان جواب این خوبی واز خود گذشتگی پدران ومادران خود را با گذشتگی از آنان جبران کردند تا در اوج غربت وحسرت،سال های پایانی عمر خود را در آسایشگاه ها سپری کنند!

چه خوش گفت آن شاعر نیکو سخن:هر چند پیر و خسته‌ام عیش جوانی می‌کنم  / یک بار دیگر آشتی با زندگانی می‌کنم

پیری آن نیست که بر سر بزند موی سپید / هر جوانی که به سر عشق ندارد پیر است !

گزارش از :حسین کبابی