امامزاده سیدعلی قم نگینی در دل عاشقان اهل بیت (ع)

امامزاده شاه سید علی، دیر آشنای همه قمی هایی است که بارها و بارها از مقابل حرمش گذشته و شاید کمتر پی به این موضوع برده باشیم که این آشنای قدیمی مان نوه قمر بنی هاشم است هم او  که دل برای زیارتش بال و پر می زند.

به گزارش پایگاه خبری رهپویان قم ،استاد بندانی پژوهشگر تاریخ اهل بیت(ع) درباره ازدواج ابالفضل العباس می گوید: قمر بنی هاشم در سن ۲۰ سالگی با لبابه دختر «عبیدالله بن عباس»، پسر عموی پیامبر(ص) ازدواج کرده که حاصل این ازدواج دو فرزند به نام های عبیدالله و فضل است که امامزاده شاه سید علی از فرزندان حضرت عبیدالله و نوادگان حضرت ماه است.

حرم و بارگاه امامزاده شاه سید علی در خیابان ۱۵خرداد یا دروازه ری قدیم قرار دارد.

مرحوم عباس فیض در دومین جلد از کتاب گنجینه آثار قم درباره این امامزاده نوشته است: ایشان همچون پدران خود فضل و علم شجاعت را از عباس بن علی بن ابیطالب به ارث برده بود. امامزاده سیدعلی نویسنده کتاب جعفریات است که از دوره کامل فقه به شمار می رود. امامزاده سیّد علی در شهر قم ازدواج کرد که حاصل این ازدواج پنج دختر و هفت پسر به نامهای محمد، حسین، احمد، حسن، طاهر، ابوالقاسم حمزه و اسماعیل است.

اکثر فرزندان و نوادگان ایشان در قم و ری از بزرگان سادات بودند. امامزاده شاه سید علی در سال ۳۱۲ در گذشته است.

نسب شریف امامزاده شاه سیدعلی، مدفون در خیابان ۱۵ خرداد شهر مقدس قم، با سه واسطه به شرح ذیل به حضرت عباس علیه السلام و با چهار واسطه به امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام منتهی می شود.

علی بن ابراهیم بن ابی جعفر حسن بن عبیدالله بن عباس بن علی بن ابی طالب علیهم السلام .

علی بن ابراهیم جردقه از اجواد و اسخیاء بنی هاشم بوده و در سنه ۲۶۴ در قم وفات نموده و مادرش سعدی بنت عبدالعزیز بن عباس بن عبدالرحمن بن الحارث بن هشام المخزومی می باشد.

وی سیدی جلیل القدر، عظیم الشأن و بسیار بزرگوار و به صاحب کرامات مشهور و معروف است که بسیار مورد توجه اهالی قم و توابع بوده و مرکز اجتماع و محل نذورات صاحبان حاجت قرار دارد. ایشان معروف به شاه سیدعلی می باشد.

لازم به ذکر است که نسل حضرت عباس علیه السلام از جانب فرزندش عبیدالله ادامه یافته است. در این نسل، رادمردان بزرگ و عالمان و فقیهان برجسته ای به وجود آمدند که یکی از آنها به نام علی بن ابراهیم جردقه است که نوه آن حضرت و در قم مدفون می باشد.

امامزاده سیدعلی، نوزده پسر داشت، از جمله فرزندی به نام عبیدالله که فردی شجاع و از علمای بزرگ بود که در حقش فرموده اند “کان من علماء آل علی”، در مصر سنه ۳۱۲ ه.ق وفات نمود و اوست مؤلف کتاب “جعفریه” در فقه اهل بیت و خطیب ص ۲۴۶ از ج ۱۰ در تاریخ بغداد و صاحب ریاض العلما در جلد ثالث از قسم اول او را ذکر فرموده و فرموده اند که کتاب “جعفریه” غیر از “جعفریات” معروف است.

امامزاده عبدالمهیمن علیه السلام هم که در بوشهر مدفون است، فرزند عبیدالله و نوۀ امامزاده شاه سیدعلی علیه السلام می باشد.

بنای امامزاده در جهت شمالی شهر و منتهی الیه کوی جدید خارجی دروازه ری قم واقع شده و دارای بقعه، گنبد، رواق، ایوان، صحن، آب انبار و الحاقات دیگر است. بنای بقعه از داخل به صورت هشت ضلعی مختلف الاضلاع است که در جهات اصلی، چهار شاه نشین دارد که از هر یک دری به خارج گشوده می شود. در جهت جنوبی بقعه، ایوانی به ارتفاع ۷ متر با ازاره کاشی کاری و جدار سفیدکاری و پوشش رسمی بندی و کاشی کاری تزئین شده است. در دو جانب ایوان، دو حجره و بر فراز آنها، غرفه های زیبایی مزین به کاشی کاری وجود دارد. در زیر گنبد، ضریح و مرقدی قرار دارد. مرقد از پنج جها با کاشی های خشتی عصر فتحعلی شاه پوشیده شده و دارای کتیبه ای متضمن نسب نامه امامزاده است. بر فراز بنا، گنبدی است شلجمی، سراپا آراسته به کاشی های گره سازی الوان به ارتفاع و قطر ۷ متر با گردنی استوانه ای مزین به کاشی کاری معقلی با آجر و کلوکی و کاشی گرهی که در سال ۱۳۴۲ بازسازی و کاشی کاری شده است.

حسین کبابی