چه کسانی در ماه رمضان چاق می شوند؟

شاید شنیده باشید که ماه مبارک رمضان ماهی است که چاق ها در آن ماه چاق تر می شوند و لاغرها، لاغرتر.

به گزارش گروه گوناگون پایگاه خبری رهپویان قم، البته همه ما بهتر می دانیم که روزه گرفتن برای چاق شدن یا لاغر شدن نیست بلکه به منظور طهارت روحی و تقواست. اما چاق شدن بعد از ۲۹ روز روزه داری می تواند حسابی آزاردهنده باشد.

در اینجا هشت گروه از افراد روزه داری که احتمالا در این ماه وزن اضافه می کنند را آورده ایم، شما ممکن است جزو یکی از این دسته ها باشید یا حتی جزو همه آنها ولی مهم این است که از همین امروز حواس تان را جمع کنید تا مبادا طی این چند روز باقیمانده و در پایان این ماه مبارک نتیجه افراد همین گروه ها یعنی چاقی در انتظارتان باشد. یادتان باشد بدون برنامه ریزی غذایی شما بیشــتر به سمت اضافه وزن گام برمی دارید تا کاهش آن، پس باید بر جذب مواد غذایی، نوع موادغذایی و زمان خوردن نظارت و کنترل داشته باشید.

کسانی که زیاد مهمانی می روند

برگزاری مجالس افطار که یکی از سنت های دیرینه ما مسلمانان به حساب می آید، می تواند یکی از علل چاق تر شدن افراد چاق باشد مخصوصا که افراد خوش اشتها نمی توانند از این گونه مجالس و سفره ها به راحتی دست بکشند. در این مجالس افطاری، صاحبخانه سعی می کند از هر غذایی خوشمزه ترین را تهیه کند مثلا برای خوشمزه تر شدن سوپ به آن خامه اضافه می کند که چاق کننده است، برای غلیظ شدن خورش به آن آرد می زند که کالری اش را بالا می برد، برنج را با کره سرو می کند، از طرف دیگر آش و حلیم یا حتی کله پاچه هم در این افطار ی ها حتما وجود دارند که هر کدام پر از کالری هستند؛ میزان کالری آش و به ویژه کله پاچه بیش از حد مجاز است و حلیم هایی که در بیرون از منزل طبخ می شوند، بسیار چرب و پرگوشت هستند و شکر زیادی حین مصرف به آنها اضافه می شود.

کسانی که فعالیت بدنی را تعطیل می کنند

چرا با اینکه در رمضان روزه می گیریم چاق می شویم؟ چون معمولا انرژی دریافتی مان بر انرژی مصرفی مان غالب می شود. درواقع وقتی میزان فعالیت فیزیکی را در ماه رمضان تا حد ممکن کم می کنیم و در جهت استراحت و خواب بیشتر عمل می کنیم؛ دیگر بدن انرژی همیشگی را مصرف نمی کند و از جهت دیگر با خوردن غذاهای پرکالری سعی می کند سوخت همیشگی را دریافت کند، درنتیجه همین انرژی های اضافه به صورت چربی ذخیره می شوند و فرد چاق تر می شود. علاوه بر اینها تحقیقات انجـام شده نشان می دهند که ورزش های سبک در ماه رمضان به کاهش سموم ذخیره شده در بدن کمک می کنند تا چربی های بدن روز به روز بیشتر نشوند.

بدخورها بیشتر از پرخورها در معرض خطرند

در حال حاضر بدخوری شایع تر از پرخوری است. استفاده زیاد از مواد چاق کننده و مضر چون زولبیا و بامیه و انواع شیرینی ها ازجمله مصادیق بدخوری است و افراد تصور می کنند چون در طول روز هیچ چیز نمی خورند، مجاز هستند از این خوراکی ها مصرف کنند. هنگام افطار با توجه به خالی ماندن معده برای مدت نسبتا طولانی، نباید به صورت ناگهانی به خوردن غذاهای سنگین و شام مفصل اقدام کرد، بلکه به جای آن بهتر است روزه داران با مقداری نان و پنیر و سبزی افطار کنند تا ولع گرسنگی آنها برطرف شود و دو ساعت بعد شام بخورند. البته این توصیه بیشتر برای افراد بالغ است و نوجوانان در سن رشد می توانند بلافاصله یک وعده غذایی کامل بخورند.

کسانی که تا نیمه شب پرخوری را کنار نمی گذارند

معمولا بعد از یک روز طولانی روزه داری فرد کمی نسبت به غذا حریص می شود و احساس می کند در آن فرصت کوتاه افطار تا سحر باید تا حد ممکن معده را از مواد غذایی انباشته کند، اگر شما هم جزو این دسته افراد هستید توصیه می کنیم با برنامه ریزی بعد از افطار کمی خودتان را مشغول کنید تا خوردن را کنار بگذارید مثلا شرکت در مجالس و مراسمی که در شب های ماه مبـارک رمضان برگزار می شود فرصت خوبی را برای پرهیز از پرخوری در طول شب فراهم می آورد. یادتان باشد انرژی ذخیره شده ناشی از پرخوری آخر شب باعث کاهش میزان متابولیسم و سوخت و ساز بدن می شود زیرا فرد بلافاصله بعد از خوردن به رختخواب می رود و فرصتی برای انجام فعالیت و سوخت و ساز بدن باقی نمی ماند و این نه تنها احتمال چاقی را افزایش می دهد بلکه شخص رزه دار فردایی آکنده از خستگی و بی حالی را تجربه خواهد کرد.

کسانی که کنترلی بر کالری ندارند

هستند کسانی که اصرار دارند برای افطار باید انرژی بخش ترین غذاها را مصرف کنند بنابراین بیشتر غذاهایی که برای این وعده تهیه می کنند سرشار از کالری هستند، اگر می خواهید دراین ماه چاق نشوید، باید حواس تان باشد که از خوردن غذاهای پرکالری پرهیز و روی وعده های غذایی سالم تمرکز کنید، یادتان نرود پرخوری و غذاهای چرب در هنگام افطار سلامت روزه داران رابه خطر می اندازد. در گذشته روزه داران برای افطاری خود از آب و خرما استفاده می کردند ولی این روزها افراد مستقیما سراغ وعده های غذایی سنگین می روند. از طرف دیگر در گذشته می گفتند روزه باعث استراحت بدن می شود و این امکان را به وجود می آورد که سم ها و ناخالصی های ناشی ازغذاهای پـردازش شده از بین بروند. شما هم اگر استعداد چاقی دارید، باید به این جنبه توجه کنید پس غذاهای چرب و پرکالری را کنار بگذارید و از غذاهای سبک استفاده کنید تا سم های بدن برطرف شوند و به کاهش وزن مطلوب دست یابید.

کسانی که ولع شیرینی خوردن پیدا می کنند

این روزها سفره های سحری و افطار افراد پر از انواع غذاهای چرب و شیرین مانند حلوا، کاچی، خرما، شله زرد، شیربرنج چرب و شیرین و بالاخره زولبیا و بامیه است تا به نوعی ضعف روزه داری را کم کند، اما یادتان باشد در ماه رمضان دلیل ضعف، کم خوردن نیست بلکه بیشتر کم آبی است که موجب ضعف می شود. امسال ماه رمضان با روزهای بلند تابستان همزمان شده و طبیعی است که اگر در فاصله افطار تا سحر به اندازه کافی آب یا سایر مایعات نوشیده نشود، بدن دچار کم آبی می شود و ضعف می کنید؛ حال اگر گمان کنید که این ضعف به علت پایین آمدن قند خون است و باید با خوردن شیرینی جات آن را جبران کنید، سخت در اشتباهید. ناگفته نماند که یک عدد زولبیای ۱۰۰ گرمی ۴۵۰ کالری و صدگرم باقلوا ۵۵۰ کالری دارد.

مجموع کالری صد گرم از این دو شیرینی معادل ۱۰۰۰ کالری می شود و اگر ۱۰۰۰ را تقسیم بر ۷/۷ کنیم ۱۳۰ گرم چربی در هر روز تولید می شود و اگر ۳۰ روز ماه مبارک را در نظر بگیریم، مجموع افزایش وزن روزه دار در ماه مبارک رمضان برای خوردن این شیرینی نزدیک به چهار کیلوگرم خواهد بود و این حقیقتی است که عملا آن را در روزه داران در پایان ماه رمضان می بینیم. بهترین ماده قندی برای مصرف در ماه رمضان خرماست که هیچ عوارضی ندارد و باعث بالا رفتن قند خون نمی شود، به علاوه مقدار زیادی از ویتامین های بدن را نیز تأمین می کند.

کسانی که سحری نمی خورند

جالب است بدانید روزه دارانی که از افطار تا افطار غذا می خورند چاق تر از افرادی می شوند که افطار، سحری و یک وعده نیمه شب می خورند و در این میان حذف وعده غذایی سحری از همه آسیب رسان تر است. این تصور که وعده غذایی شام می تواند جایگزین وعده سحری شود بسیار اشتباه است زیرا فرد در طول روز دچار افت قند خون می شود و تمایلش به مصرف غذاهای شیرین و پرکالری زیاد می شود، درواقع سلول های عصبی از کربوهیدرات ها انرژی می گیرند و با حذف سحری فرد برای خوردن مواد پرکالری حریص شده و در افطار پرخوری می کند و همین زمینه ساز افزایش وزن می شود. به علاوه مصرف زیاد مواد غذایی چرب هنگام افطار موجب بی اشتهایی هنگام سحر می شود، چون هضم چربی ها در بدن نیازمند زمان طولانی تری است. خوردن خوراکی ها و مواد غذایی تا دیر وقت و به تاخیر انداختن زمان خواب، موجب بی اشتهایی و بی حوصلگی هنگام سحر می شود، بنابراین اگر وعده افطار به صورت مناسب مصرف شود، مشکلی برای وعده سحر ایجاد نخواهد شد.

کسانی که کمتر از سه وعده غذا می خورند

اگر بخواهید بدنی متناسب داشته باشید، باید به طور نرمال وعده های غذایی روزانه خود را به پنج بخش تقسیم کنید حال در ماه رمضان امکان پنج وعده خوردن وجود ندارد اما می توانید سه وعده برای خود در نظر بگیرید، اما چرا بیشتر بودن تعداد وعده های غذایی به لاغر شدن کمک می کند؟

اگر فرض کنیم سهمیه روزانه غذای یک شخص ۲۰۰۰ کالری است شخصی که می خواهد چاق شود، باید این مقدار را در یک وعده بخورد تا بدن او یک بار برای هضم غذا انرژی صرف کند برعکس، افرادی که می خواهند لاغر شوند، بهتر است که ۲۰۰۰ کالری را در پنج نوبت(۴۰۰ کالری) بخورند، زیرا در این حالت بدن او پنج بار برای هضم غذا انرژی مصرف می کند و زودتر لاغر می شود. از طرف دیگر هنگام خوردن، متابولیسم پایه بدن افزایش می یابد و این امر منجر به کاهش سریع تر وزن می شود (ناگفته نماند که این موضوع فقط در حالت ثابت ماندن مقدار غذای دریافتی در هر دو حالت صدق می کند).

دکتر پاول فابری و همکارانش در شهر پراگ تحقیقی انجام دادند که طی آن، افرادی را به شش دسته تقسیم کردند تا با پذیرایی یک تا شش وعده از آنان با رژیم مساوی از نظر کالری و نوع غذا به اثرات احتمالی کم و زیاد شدن وعده غذایی انسان پی ببرند. نتیجه مطالعه نشان داد در گروه هایی که در روز سه وعده یا کمتر غذا می خوردند وزن و چربی بدن بیشتر از کسانی بود که در شبانه روز پنج یا شش وعده غذا می خوردند. همچنین مشاهده شد، در گروهی که تعداد نوبت های غذایی آنها کمتر بود، میزان کلسترول بیشتر بود.