با آغاز انقلاب شکل خاصی از موسیقی به نام “سرود” پدیدار شد

 امیرحسن حاجی‌ابراهیمی کارشناس موسیقی و مدیر آموزشگاه «نوا»ست. حاج ابراهیمی کارشناس ارشد مدیریت فرهنگی‌ دارد و سرپرستی گروه موسیقی “چکامه” را بر عهده دارد. گفتگویی درباره نقش و تاثیر انقلاب اسلامی در موسیقی با او داشته‌یم که در ادامه می‌خوانید.   

 

به گزارش پایگاه خبری رهپویان قم ، به نقل از روابط عمومی حوزه هنری:آقای حاج ابراهیمی از نظر شما انقلاب اسلامی چه تاثیری در روند و فضای موسیقی کشور گذاشت؟

با نگاهی دقیق به تغییرات و جریانات خاص سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و به ویژه هنری، آن هم از جنس موسیقی، تئاتر و سینما، در دهه پنجاه و آغاز شکافی مشهود، میان گروه‌های مختلف جامعه به خصوص “ایرانی مسلمان” و “روشنفکر غرب‌زده و غرب‌گرا” و ابتذال حاکم بر فضای هنری آن سال‌ها به ویژه در سینما و موسیقی، آینده‌ای به مراتب تاریک‌تر و وحشتناک‌تر از وضع موجودش، در انتظار این بخش از هنر بود، که هیچ کس و هیچ چیز توان اندک تغییری در آن نداشت.

اما ظهور و بروز انقلاب مردمی سال ۵۷ و تقویت تفکر مذهبی در سراسر جامعه‌ی آن روز و در نهایت به تعطیلی کشاندن سینماها و کاباره‌ها، یعنی تاثیر شدید انقلاب اسلامی بر اصل و فرع یک جریان مبتذل فرهنگی که این ستودنی و جذاب است.

هر چند در این میان، بسیاری از هنرمندان و مراکز آموزشی و تولید موسیقی، رسما و برای حتی چند سال منزوی و تعطیل شدند.

اما از سویی به آهستگی، شکل خاصی از موسیقی با کلام، با مضامینی مردمی، ملی، انقلابی و مذهبی به نام “سرود” پدیدار شد که به شدت با ماهیت اصلی انقلاب و مردم گره خورده و به خوبی عرض اندام کرد.

 

آیا ما در ایران ژانر موسیقی انقلاب داریم، از نظر شما چه آثاری در رده موسیقی قرار می گیرند؟

با توجه به تعریف هر دو واژه ژانر و موسیقی باید عرض کنم هم بله و هم خیر. چرا که گونه پدید آمده از جنس موسیقی، آنقدر کامل نبود که بتوان آن را واقعا موسیقی نامید چون در بسیاری از بخش ها مثل آهنگسازی، تنظیم، ارکستراسیون، رهبری و… و در راس همه آنها، نوازندگی، نشانی از موسیقی نداشت مگر به ندرت! اما کارهایی به شدت موثر و متاثر از انقلاب اسلامی ۵۷ و در عین حال زیبا و مورد اقبال عمومی، پدید آمد که هر چند عمرشان کوتاه، اما تا امروز هم هیچ مشابهی نداشته و بعضا در حافظه تاریخی این ملت برای همیشه، خواهند ماند.

پس، از این حیث مي توان این قبیل کارها را که تا پیش از آن هیچ سبقه ای نداشت و به سرعت تکثیر و در رگ‌های فرهنگی جامعه تزریق شد؛ ژانر انقلابی نامید.

مانند سرودهای: خمینی ای امام، دیو چو بیرون رود، ایران ایران و…

 

می‌توان مدعی شد که امروز هم در کشور نوعی از موسیقی با خصوصیات موسیقی انقلاب در جریان است؟

به نظر بنده خیر، موسیقی انقلاب برخاسته و متاثر از لحظه وقوع انقلاب و مسائل پیرامون آن و مضامینی به معنای واقعی انقلابی و برانگیزاننده بود اما فقط در آن زمان می‌توانیم اشعار و ملودی‌ها و آدم‌هایی از آن جنس را بیابیم.

همان گونه که موسیقی دوره مشروطه، موسیقی دفاع مقدس و… دیگر تکرار نشد و نمی‌شود.

اما اگر بنا باشد با شاخصه‌ها و مؤلفه‌های اصولی و جریان جاری نظام و انقلاب اسلامی به موسیقی خاصی از این جنس بپردازیم، بایستی سرودها و موسیقی‌هایی تقویت کننده و مبتنی بر چهارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران که هم‌چنان در راستای اهداف انقلاب و اندیشه‌های خاص اسلامی ساخته و پرداخته می‌شوند را؛ موسیقی انقلاب بنامیم.