برگزاری سوگواره شعر امام حسن با اجرای برنامه هایی از شعرای آئینی کشور

سوگواره شعر امام حسن با اجرای برنامه هایی از شعرای آئینی کشور و مردم ولایت مدار و عاشق اهلبیت در سالن همایش مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام برگزار گردید.
به گزارش پایگاه خبری رهپویان قم ،در این مراسم سراسر معنوی آیت الله فاضل لنکرانی به سخنرانی پرداخت.
متن کامل سخنان حضرت آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی دامت برکاته
در همایش حماسه صبر ،سوگواره شعر امام حسن مجتبی علیه السلام ـ ۱۲ / ۷ / ۹۸
بسم الله الرحمن الرحیم
اول من اجتمع نور النبوه و الامامة فکان مجمع النورین و احد النیرین و ملتقی البحرین
شهادت امام مجتبی علیه السلام را به امام زمان (عج) و همه شیعیان و مسلمانان، خصوصاً شما حضار محترم این جلسه معظم و باشکوه، شعرای آئینی، مادحین اهل‌بیت تسلیت عرض می‌کنم.
خدا را شکرگزاریم که موفق شدیم با عنایت خود امام مجتبی علیه السلام چند سالی هست این جلسه شعر آئینی را که برگزار می‌کنیم و کنار سفره امام مجتبی علیه السلام می‌نشینیم و از اشعار بسیار خوب که حاکی از عنایت خود آن امام علیه السلام هست استفاده می‌کنیم.
امام مجتبی این عنوان را دارد که اول کسی است که دو نور نبوت و امامت در او جمع شده، اگر می‌خواهیم امام مجتبی را بشناسیم اول کسی که تجلی دو نور نبوت و امامت است مجمع نورین است و ملتقی البحرین است، دو بحر بزرگ عالم یکی بحر نبوت و یکی بحر امامت، در این وجود جمع شد.
یک روایتی از وجود مبارک پیامبر اکرم هست که فرمود سمی الحسن حسنا لان باحسان الله قامت السماوات والارض ، والحسن مشتق من الاحسان، این خیلی تعبیر مهمی است اگر اهل نظر و آنهایی که اهل هستند، اهل حدیثند، باید یک جلد کتاب راجع به همین جمله بنویسند، شعرا باید همین را در اشعار خودشان بیاورند که چرا حسن را حسن نامیده‌اند؟ حسن مشتق از احسان است بنا بر این روایتی که نقل شده و علیٌ و الحسن إسمان من اسماء الله تعالی. دو اسم خدا هستند. همه ائمه ما اسماء خدا و مصادیقی از تجلی خدا هستند غیر از ائمه به معنای واقعی خودش نداریم، بقیه در پرتو شعاع ائمه تجلی ائمه می‌توانند قرار بگیرند. به امام مجتبی می‌گویند حسن برای اینکه به احسان الله قامت السماوات و الارض، اگر آسمان و عرش قدسی برقرار است، اگر أرض ثبات دارد و اگر همه اینها را ما مظهر احسان خدا می‌دانیم اینها حقیقتش در امام مجتبی علیه السلام تجلی پیدا می‌کند. یعنی اگر کسی بخواهد احسان خدا را ببیند حسن را ببیند، اگر کسی در این عالم مادی بخواهد این وجه از وجه الهی را ببیند ، در وجود مبارک امام مجتبی علیه السلام است، ما البته روایاتی داریم لو لا الحجة لساحت الارض بأهلها همه ائمه ما همینطور هستند، شیعه باید بداند چه سرمایه‌ای دارد، ائمه ما گرچه بر حسب ظاهر مثل انسان‌های دیگراست، اما عظمت وجودی اینها قابل مقایسه با احدی نیست لا یقاس بنا أحد، هیچ کس را با ائمه قیاس نمی‌شود، هیچ اسمی را نمی‌توانیم کنار اسم ائمه در ردیف اینها از نظر وجودی قرار بدهیم.
ما یک سرمایه‌ی عظیمی داریم، ائمه معصومین علیه السلام، این جلسه فقط برای این نیست که مصائب امام حسن را، شخصیتی که در خانه خودش مظلوم بود، به دست همسرش به او زهر داده شد، شخصیتی که در مسجد سجاده را همان کسانی که به او اقتدا کردند از زیر پایش کشیدند، شخصیتی که جنازه‌ی مبارکش را تیرباران کردند. ما فقط برای این نیامدیم که اشکی جاری کنیم ما قبل از همه چیز برای شناخت اینها دور هم نشسته‌ایم، شعرای عزیز ما با این اشعارشان می‌خواهند یک مقداری من و شما را به امام حسن و ائمه معصومین علیهم السلام نزدیک کنند، پس ازعمری امام حسن و امام حسین را نشناسیم، فقط یک گوشه‌ای از شخصیت اینها برای ما مطرح باشد. سمّی الحسن حسنا لأن الاحسان الله، خیلی تعبیر عجیبی است. چرا به امام حسن، حسن می‌گویند؟ به احسان الله قامت السماوات و الارض.

باز در یک روایتی که این بشارتی است برای دوستداران و شیعیان امام مجتبی علیه السلام، حزیفه یمانی می‌گوید رأیت رسول الله آخذاً لید الحسن بن علی علیهما السلام و هو یقول أیها الناس هذا ابن علیٍ فاعرفوه این دستور پیامبر است که فرمود مردم حسن را بشناسید. آیا پیامبر فقط امام حسن چون فرزند فاطمه و علی بود، چون نوه آن حضرت بود، به مردم گفت که او را بشناسید؟! همه می‌دانستند حسن فرزند فاطمه و علی است، کسی در این تردید نداشت. چرا پیامبر به مردم فرمود فأعرفوه، حسن را بشناسید. یعنی اگر کسی می‌خواهد در مسیر حق و دین قرار بگیرد باید حسن را بشناسد، فأعرفوه فوالذی نفس محمدٍ بیده قسم به آن خدایی که جان نبی‌اش در دست اوست، إنه لفی الجنة حسن اهل بهشت است و محبّه فی الجنة آن قسمت اولش هم روشن بود که امام حسن اهل بهشت است اما فرمود محبّین او در بهشت‌اند و محبّه فی الجنة، خیلی عجیب است. یعنی این وجود یک عظمتی دارد نه تنها خودش بهشتی است آنهایی که محب اینها هستند نه تنها محبین امام حسن، آنهایی که دوستدار دوست دار امام هستند اینها اهل بهشت هستند این فرموده رسول خداست، حبّ به امام حسن به زبان نیست، حب به امام حسن به اینست که واقعاً بین قلب ما و آن امام همین جلسه یک ارتباط قوی برقرار بشود.
امام حسن چه کسی بود، چرا این همه عظمت داشت؟ ما بین خودمان و آن امام ارتباط برقرار کنیم بگوئیم تو که بودی، چه مصائبی بر تو به وجود آمد؟ چه مظلومیت‌هایی داشتی؟یک نکته‌ی مهم را امشب می‌خواهم در این جلسه عرض کنم که بزرگترین ظلمی که به امیرالمؤمنین و اولاد علی و به قرآن کریم شد، این بود که بعد از رحلت پیامبر نگذاشتند این حجج الهی حکومت بر مردم را بر عهده بگیرند و تا قیامت بشر را گرفتار این اختلافات، این کشمکش‌ها، این نزاع‌ها، این فسادها، این بی‌بند و باری‌هاکردند.فکر می‌کنیم این یک مقوله سیاسی است؟ حکومت قبل از اینکه مقوله سیاسی باشد یک مقوله معنوی و یک مقوله عرفانی، یک مقوله دینی است، خدا این بشر را خلق کرد، این بشر را چه کسی باید حکومت کند؟ امیرالمؤمنین را بنشانند در خانه، یک کسی که کارش دلالی در بازار حیوانات بوده او را به میدان بیاورند، او حکومت کند!
شجاعت امام مجتبی را ببینید ، در حضور معاویه، در مسجد کوفه حضرت خطبه‌ای می‌خواند می‌فرماید اقسم بالله لو أن الناس بایعوا أبی حین فارغهم رسول الله اگر مردم با پدرم بعد از رحلت جدّم بیعت می‌کردند لأعتده السماء‌قدرها و الارض برکاتها، آسمان آن مقداری که ظرفیت داشت بر مردم می‌بارید و زمین آن مقداری که برکت داشت اظهار می‌کرد. چرا وقتی که حضرت حجت (عج) ظهور می‌کند برکات زمین هزاران برابر این زمان و زمان‌های دیگر می‌شود؟ ب برای اینکه در رأس حکومت حجت خدا قرار می‌گیرد.
اگر کلمات امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین تا حضرت حجت، همه را بررسی کنیم گلایه‌ی بزرگ اینها از مردم و از دشمنان این بوده که چرا شما آمدید جلوی این موهبت الهی را گرفتید و حکومت را از دست ما گرفتید و غصب کردید، این خیلی مطلب مهمی است و در یک خطبه دیگر فرمود فاقسم بالله، امام مجتبی با قسم می‌گوید لو أن الناس بایعونی و اطاعونی و نصرونی اگر مردم با من بیعت می‌کردند و من را به عنوان حاکم خودشان قرار می‌دادند لاعطتهم السماء قدرها و الارض برکاتها، آن وقت آسمان از همه ظرفیتش استفاده می‌کرد. بعد از رحلت پیامبر بزرگترین جفایی که بر پیامبر شد و بر اسلام و قرآن و اهل‌بیت شد، بر بشریت شد تا روز قیامت، نگذاشتند آن کسی که باید حکومت کند.
همان طوری که رهبری معظم انقلاب هم گاهی اوقات در دیدار با شعرا تأکید می‌کنند این بحث بحث سیاسی نیست یک بحثی که بگوئیم در این زمان مصلحت اقتضا می‌کند نیست، یک بحث معرفتی است، یک انسان مسلمان باید بداند بزرگترین ظلمی که بعد از پیامبر شد چه بود؟ این ظلم را کردند که حادثه عاشورا به وجود آمد، این ظلم را کردند که ائمه ما را خانه‌نشین کردند، من این را عرض می‌کنم برای آنهایی که گاهی اوقات می‌گفتند کجای اسلام بحث حکومت مطرح شده،یک محقق اگر کلمات ائمه ما را یک به یک بررسی کند، مهم‌ترین فرمایش هر امامی در دوره خودش این بوده که اگر من یارانی داشتم، اصحاب باوفایی داشتم،حکومت می‌کردم، و به لطف خدا و به عنایت خدا با دستورات خود ائمه و با عنایات آنها انقلاب اسلامی تحقق پیدا کرد، این حکومت اسلامی تحقق پیدا کرد، تردید نکنید که حکومت مورد نظر ائمه معصومین است، البته کاری به افراد و اشخاص و خطاها نیست، بشر فقط در سایه حکومت دین رشد پیدا می‌کند، سعادت پیدا می‌کند.
یک محقق و یک فقیه بخوبی به این نتیجه می رسد که شاه بیت کلمات همه معصومین علیهم السلام این است که حکومت واقعی از ان ائمه معصومین علیهم السلام است.

منتظر واقعی چه کسی است؟‌ منتظر واقعی که می‌گوید من منتظر ظهور آن امام آخر و آن قطب عالم امکان هستم، فقط می‌خواهد حضرت ظهور کند و حضرت را ببیند؟‌ منتظر دیدن جمال حضرت است یا منتظر واقعی منتظر حکومت جهانی اسلام است، این می‌شود انتظار. منتظر یعنی کسی که منتظر باشد بر اینکه اسلام بر همه بشر حکومت پیدا کند، این مهم‌ترین مطلبی است که ما باید به آن توجه داشته باشیم، اگر بخواهیم به امام حسن معرفت پیدا کنیم به امامت معرفت پیدا کنیم باید این نکته را مدّ نظر داشته باشیم.
امیدوارم که همه ما به برکت این جلسه سطح معرفتی‌ و دینی‌مان ان شاء الله بالا برود.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته